انتخابِ منی اما غلط!

دختردار که بشم روزی هزار بار در گوشش آهنگِ "یه دختر دارم شاه نداره" را میخونم؛ اتاقش را پر میکنم از خرس و قلب های شکلاتی؛ 

هر روز می‌بوسمش و هر از گاهی حرفِ اول اسمش را با گلِ رز قرمز در جعبه‌ای میچینم... آنقدر مهم بودنش را تاکید می‌کنم که خودش هم به این باور برسد؛

که فقط زمانی جنسِ مخالف را واردِ زندگی‌اش کند که آن بخش از نیازِ محبت‌های دخترانه‌اش را فقط او بتواند تامین کند.

متوجهید چه می‌گویم؟ 

حیف است احساس دختری را که با جان و دل بزرگش کرده اید؛ یک غریبه که هنوز از راه نرسیده با چند خرس و شکلات و پاستیل دست خورده کند...